ԱՐԴԵՆ ՈՒՇ ԳԻՇԵՐ Է…

Պոեզիա > ԵՐԲԵՔ ՉՄԵՌՆԵՍ - ԱՀԱ ԹԵ ԻՆՉ ԿԱՍԵՄ ՔԵԶ

Արդեն ուշ գիշեր է, և հորանջելով

ու ճմլկոտելով պառկում եմ մեջքի վրա

և սովորականի պես ձեռքս երկարում

և սեղմում եմ լուսնի կոճակն ու անմիջապես

երկնքի վիթխարի հեռուստաէկրանը

սկսում է լուսավորվել ու լցվել

գունագեղ պատկերներով. – հետաքրքիր է,

ի՞նչ երազ եմ տեսնելու այսօր,

որ անմիջապես մոռանում եմ

արթնանալուն պես…

[sharify]