ԼՃԻ ԱՄԱՅԻ ԱՓԻՆ…

Պոեզիա > ԵՐԲԵՔ ՉՄԵՌՆԵՍ - ԱՀԱ ԹԵ ԻՆՉ ԿԱՍԵՄ ՔԵԶ

Լճի ամայի ափին

մի քիչ իրիկուն էր:

Կլոր, ճերմակ գլխարկով

մի փոքրիկ երեխա

կլանված խաղում էր

ավազների հետ:

Իսկ դու նստած հեռվում,

թերթ ես կարդում մի քիչ,

իսկ ընդհանրապես,

նայում ես լճին

ու մտածում ես –

մի քիչ երեխա լինեիր

ու կլանված խաղայիր

ավազների հետ

մի քիչ…

[sharify]