ԳԻՇԵՐ

Poetry > NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY

Ինչո՞ւ չեն վերցնում հեռախոսը: Այս ո՞ւմ բբջջայինն էր

ամբողջ գիշեր անպատասխան ճռվողում պատուհանիս տակ:

Լռեց միայն առավոտյան: Իսկ պատահական խոսակցությունից

տեղեկացա, որ իսկական սոխակ է հայտնվել

շենքից քիչ հեռու

ինքնաբերաբար աճած փոքրիկ պուրակում:

Իսկական, փոքրիկ սոխակ: Իսկական փոքրիկ պուրակում:

Եվ հավանաբար (ուրիշ էլ ի՞նչ), իր սիրո

պատմությունն էր անում ձայնը գլուխը գցած: Ի՞նչ է ուզում

մեզանից այդ փետրավոր տականքը,- անթաքույց

փնթփնթում էր բնակիչներից մեկը, որի կինը,

ըստ հավաստի տվյալների,

անթաքույց դավաճանում էր ամուսնուն ոչ առանց

հիմնավոր պատճառների: Շենքի ընդդիմադիր թևի

ներկայացուցիչը թռուցիկներ էր տարածում,

հայտարարելով, որ այս կերպ իշխանությունները

փորձում են շեղել ժողովրդի ուշադրությունը

օրվա հրատապ խնդիրներից: Հնչեցին նաև կարծիքներ,

որ վերոհիշյալ թռչունը մեր երկիր է ուղարկվել

հավանական հակառակորդի կողմից, որը ձգտում է

զանազան սիրային գեղգեղանքներով թուլացնել

մեր բանակի մարտական ոգին:

Կրթության տեսչության ներկայացուցիչը

կտրականապես պահանջեց տեղական

իշխանություններից` հեռացնել սոխակին

կրթօջախներից պատշաճ

հեռավորության վրա, այլապես նրա սիրային երգերը

կարող են անդառնալիորեն աղավաղել մատաղ սերնդի

բարոյական նկարագիրը:

– Տո դու ո՞վ ես, որ մեզ բան ես սովորեցնում,-

սոխակի ուղղությամբ մոլեգնած գոռում էր մի կին,

որը մարմինը վաճառքի էր հանել, հոգին

վաճառելուց անմիջապես հետո:

– Բա դու ո՞վ ես,- հանգիստ պատասխանեց

սոխակն ու ապահով թաքնվեց թփերի մեջ,

սպասելով իրիկվան, որ շարունակի

իր սիրո պատմությունը` ձայնը գլուխը գցած:

[sharify]