Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
Мы- ровесники с миром.
В один год родились;
то падая, то поднимаясь,
вместе учились ходить.
Вместе в тряпичный мячик играли,
Вместе бегали в драных штанишках,
вместе ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
Я хожу по своей улице
взад и вперед.
Сегодня я очень занят:
я раскладываю цветы на корзинах,
собираю дождевую воду,
а бабочкам раскрашиваю крылья.
Я весь ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
На подоконнике рядком
комнатные цветы - как дети
которых не выпускают играть во дворе,
комнатные цветы глядят из окна.
Пока я, на местном диалекте ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
И только лицо меняется,
взгляд–остается.
Подзабытые детали
в памяти нахожу.
Каждый вечер в двадцать тридцать
мать ко мне приходила
и молча глядела, руки скрестив на груди,–
значит, ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
В неведомом углу сырой пещеры
пробилось безымянное растение,
в чьем чреве через много тысяч лет,
быть может, человек созреет.
Он из пещеры выйдет,
под солнцем ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
***
Усталая гора
накинула на плечи лес, пиджак,
и из кармана пиджака, отточен,
блеснул церковный купол, карандаш.
Учебники истории
грибами выросли в лесной глуши.
Родиться снова,
родиться снова! ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
***
Со злым, нахальным, хитрым
и, наконец, плохим человеком
случилось однажды несчастье -
какая-то девушка взяла его за воротник
и сказала:
«Ты злой, нахальный, хитрый
и, наконец, ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
В любое время дня
сидел в кафе
за чашкой кофе,
внимательно разглядывал прохожих,
рассеянно помешивал свой кофе
погасшей спичкой,
разглядывал прохожих
в упор, уборщицы не видя – ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
А вечером, когда на берегу
тебя внезапно русалки окружили,
ты почему-то
смутился их числом.
Пока твой взгляд внимательно блуждал
по их чешуйчатым хвостам,
в другую сторону ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
***
Однажды сесть с тобою рядом
и молчать
так пристально и долго,
что в сумерках,
в спасительных потемках,
мы изваяньями покажемся
друг другу
или, к примеру, деревьями
с осенней ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
На луне снова раскопки –
мертвые красавицы блуждают в небе,
крошево бабочек,
надломы вздохов,
плакучие ивы,
пропавшие письма с красивыми, четкими,
аккуратно выписанными словами.
Снова с тобой ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Ինչ-որ մի հնար գտեք, որ ես չհեռանամ
այս փոքրիկ երկրից: Ինչ-որ սխալ գտեք
անձնագրիս մեջ և ետ դարձրեք սահմանագլխից:
Մի խելքին մոտիկ պատճառ ...
Poetry >
ПОТЕРЯННЫЕ ПИСЬМА
В любое время дня
сидел в кафе
за чашкой кофе,
внимательно разглядывал прохожих,
рассеянно помешивал свой кофе
погасшей спичкой,
разглядывал прохожих
в упор, уборщицы не видя - ...
Poetry >
ՖԵԼԻՍԱ ԿՈՒՅՈՒՄՋՅԱՆ «ԱՉՈՆԻԿՆ ՈՒ ԹԻԹԵՌԸ»
Երազի պես հայտնվում էր թիթեռը,
նստում աչոնիկի մատին,
դառնալով մի կաթիլ մեղր,
դառնալով ցողի կաթիլ:
Եվ չքանում էր մեկեն հանկարծ,
դառնալով քաղցր հուշ անդարձ,
հրճվանքից ծնված ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Հեռվում կան ուրիշ քաղաքներ, համոզվեցի ես, երբ ինքնաթիռը
բարձրացավ երկինք, իսկ երկինքը բարձրացավ ավելի վեր:
Ներքևում ամպեր են ճերմակ, տեղ-տեղ թուխ
երանգավորումներով և ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Վերջին գիշերը պիտի անցնի առանց փորձության:
Ես հետո իմացա: Չեղան երկրաշարժեր: Եվ ոչ մի հրաբուխ
չփորձեց խախտել խաղաղությունը համատարած:
Մի հին մեքենայի մեջ ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Քաղաքը, որն ինձ հայտնի էր 400-ամյա պատմության
էջերից, պարզվում է իսկապես կա, և ես իմ աչքերով
տեսա, թե ինչպես են մարդիկ ներսուդուրս ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Դու արդեն վաղուց չկաս
- ի՜նչ տարօրինակ զուգադիպություն,
չէ՞ որ ինքս էլ վաղուց չկամ: Ներիր, սիրելիս,
որ նորից դառնացնում եմ քո հոգին, բայց ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Ո՞ւմ ես թողնում ինձ ու գնում, չես էլ ասում թե ուր,-
հարցրեցիր, երբ շատ կարճ ժամանակ էր մնացել
գնացքի շարժվելուն:
Ոչ դժոխքի ճամփան ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Ինչո՞ւ չեն վերցնում հեռախոսը: Այս ո՞ւմ բբջջայինն էր
ամբողջ գիշեր անպատասխան ճռվողում պատուհանիս տակ:
Լռեց միայն առավոտյան: Իսկ պատահական խոսակցությունից
տեղեկացա, որ իսկական ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Ցավ զգո՞ւմ եք,- հարցրեց բժիշկը, զարմանքով ուսումնասիրելով
ծաղիկը, որն աճել էր ուղիղ սրտիս մեջ - ճերմակ թերթիկներով
բարալիկ ծաղիկ էր, որը ես ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Երևի նորից գարուն է,- մտածեցի
նայելով պատուհանից դուրս,
ծառին, որի ճյուղերին փոքրիկ
տերևներ էին հայտնվել,
թռչուններին, որոնք ջանասիրաբար
թափահարում էին թևերը, հավանաբար
օդում մնալու համար:
Երևի պայծառ ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Նոր երկիր գտնելու որոնումները վաղուց են սկսվել`
արբանյակները հետախուզում են ծակուծուկերը
տիեզերքի,
և հեռու չէ այն օրը, երբ կհայտնաբերվի ևս մի
դժբախտ մոլորակ`
մաքուր ու ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
- Տե՞ր ես, որդյակս,- հարցրեց քահանան, մինչ ես
կամրջի եզրին կանգնած մտածում էի` հանե՞մ պիջակս
նետվելուց առաջ, միգուցե վերնաշապիկս էլ հանե՞մ…
- Տեր ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Եվ բաժանվելուց առաջ զրուցեցինք երկար:
Ոմանք գարեջուր էին խմում,
ոմանք նստել էին լուսամուտի գոգին,
մյուսներն անտրամադիր ծերանում էին
երբեք չծերացող կանանց
հիացմունքից խոնավացած աչքերի առաջ:
Զրուցում ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Որ կողմից ուզում ես նայիր, վերջին մի քանի
խնձորներն են մնացել ցանցառացած ծառի
ճյուղերին կպած,
և վերջին լուսինն է մնացել, որն ուշադիր
նայում է ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Նվագում էր դաշնամուր,
իսկ լուսամուտները բաց էին
և աշուն էր:
Տերևները գունատվում ու չորանում էին,
իսկ ինքը նվագում էր:
Իսկ հետո
Մեկ-մեկ սկսեցին
թափվել տերևները,
ինչպես գունատված բառեր,
ինչպես ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Փողոցներով անցնում են կույր աղջիկներ:
Նրանք գավազան ունեն ձեռքերին
և քայլում են քսվելով պատերին:
- Եթե դու ինձ սիրեիր,
ես քեզ կտայի քո կապույտ ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Տխրությամբ է ավարտվում ամեն մի տխրություն,
և եթե ծնվել ես փողոցում –
հենց այնտեղ էլ կլինի վերջաբանը կյանքիդ:
Հիմա հնարավոր է ամեն ինչ, ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
…Գիտեի, որ երկրագունդը կլոր է,- ասաց
հորեղբայրս գրենական պիտույքների խանութում,
գորովանքով շոյելով գլոբուսը, որը սիրով
պտտվում էր իր առանցքի շուրջ,- գիտեի,
որ կլոր է, ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Մի-մի բաժակ օղի խմեցինք, որ լացը թեթև լիներ,
հետո էլի խմեցինք,
որովհետև լացը պիտի լիներ երկար,
հետո ձյուն եկավ մի ջահել կնոջ հետ, ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Երեխան լալիս է,- ասում էր հայրս:
Եվ մայրս շտապ կանչում էր ինձ տուն,
որպեսզի հայրս համոզվեր, որ
ոչինչ չի պատահել որդուն: Իսկ
ընդհանրապես, նրա ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Ծնվել եմ առավոտյան շուտ,
Գյումրվա մի աղքատիկ առավոտ:
Ինձ հետ ծնված քույրս մահացել է մի քանի ժամ հետո,
երբ օգոստոսի արևը վաղուց արդեն ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Երբեք չմեռնես – մահվան մահճում թախանձագին
հորդորում էր ինձ հայրս: Եվ նայելով ցավերից
մշուշված նրա աչքերին, ես դառնությամբ հասկացա,
թե ինչ ծանր է ...
Poetry >
NEVER DIE -THIS IS WHAT I HAVE TO SAY
Երևի տարիներ շարունակ այս պահին էր սպասել,
որովհետև պարզապես դուրս նետվեց գրքի հետ միասին,
որը հանեցի պահարանից ինչ-որ տող ստուգելու համար:
Տարիներ շարունակ ...
Poetry >
EQUINOX
What troubled waters flowing down
the arid streets.
What a wonderfull ghost of death dashing
along each plane,
wincing at the frightened passengers,
knocking on ...
Poetry >
QUITE ANOTHER AUTUMN
Այս ինչ սովորական են օրերը:
Բոլորովին էլ նորություն չէ ձյան գալը
առաջին սիրո հետ կապելը:
Թող հոգեբան մասնագետները որոշեն, թե ինչու են
մարդիկ հիշում ...
Poetry >
SONGS WITHOUT MELODY
Երջանկությունը այն է,
ինչ մենք կորցնում ենք ամեն օր
և այն, ինչ մենք կորցնում ենք ամեն ժամ,
երբ ձեռքերդ մեկնած ցանկալի ուղղությամբ
անհրաժեշտ բառեր ...
Poetry >
BETWEEN TWO FLOODS
FOR SALE – was written, in big tearful letters,
on a building gate.
FOR SALE – was written, in small exhausted
letters, on ...
