մի փետուր, որը իմ եղբայրն է կորցրել –
ագռավը
երեք կաթիլ արյուն, որը ավազակն է թափել
հայրս
մի տերև պոկված չորացած ճյուղերից
ընկած ձյան վրա
իմ հարսնացուի կոշիկները նուրբ
մի նամակ պարոն փոխպրեզիդենտից
մի քար
մատանի
մի կույտ չոր ծղոտ-պատերազմն է թաղված կույտի տակ
վաղուց շատ վաղուց
պատռիր նամակը
պատռիր կոշիկը
գրիր փետուրով տերևի վրա
սև հարդ
ճերմակ քար
ախ ինչքան լավ է որ չգիտեմ
թե ինչպես է հարսնացուս կոչվում
երկիրս
տունս
եղբայրս է կոչվում
և թե ինչպես եմ կոչվում
ես ինքս
