Արդեն ուշ գիշեր է, և հորանջելով
ու ճմլկոտելով պառկում եմ մեջքի վրա
և սովորականի պես ձեռքս երկարում
և սեղմում եմ լուսնի կոճակն ու անմիջապես
երկնքի վիթխարի հեռուստաէկրանը
սկսում է լուսավորվել ու լցվել
գունագեղ պատկերներով. – հետաքրքիր է,
ի՞նչ երազ եմ տեսնելու այսօր,
որ անմիջապես մոռանում եմ
արթնանալուն պես…
