ԻՆՉ-ՈՐ ՀԵՌԱՎՈՐ ԵՐԿՐՈՒՄ…

Պոեզիա > ԲՈԼՈՐՈՎԻՆ ՈՒՐԻՇ ԱՇՈՒՆ

Ինչ-որ հեռու, հեռավոր երկրում

ապրում է թագավորը

և հրամաններ է արձակում:

Նա ամեն առավոտ շարում է զորքը,

համբուրում է թագուհու ճակատը,

հետո լվացվում է

և դուրս է գալիս թափառելու:

Զորքը գնում է նրա հետևից,

և նրանք գնում են դաշտերով, ձորերով,

անտառներով, լեռներով

և չեն հանդիպում թշնամուն:

Եվ հետո նրանք ետ են դառնում`

լեռներով, անտառներով, ձորերով, դաշտերով,

տխուր ետ են դառնում:

Թագավորը փոշոտված է սարսափելի,

զորքը փոշոտված է սարսափելի:

Նրանք լվացվում են,

և թագավորը հրամաններ է արձակում,

և թագավորը համբուրում է թագուհու ճակատը

և գնում է քնելու:

[sharify]