Որ կողմից ուզում ես նայիր, վերջին մի քանի
խնձորներն են մնացել ցանցառացած ծառի
ճյուղերին կպած,
և վերջին լուսինն է մնացել, որն ուշադիր
նայում է խնձորների արանքից:
Ո՞վ է ում նայում,
ե՞ս, որ կանգնած եմ խնձորենու տակ,
թե՞ լուսինը` մի կերպ սոսնձված երկնքի պաստառին:
Ահա, մի խնձոր էլ ընկավ գետնին ու կորավ
չորացող խոտերի մեջ:
Քիչ հետո լուսինն էլ կընկնի:
Եվ աշունը կդառնա կատարյալ:
