Փողոցը լցվեց կապույտ լույսով,

փողոցը դարձավ հեքիաթ,

ես գրում եմ քո անունը

մեծ-մեծ տառերով

փողոցի բոլոր պատերին,

մի սոսկալի սև կատու անցավ

և հետո դարձավ կապույտ,

հետո շուռ եկավ

ժպտաց,

իբր թե սիրում է ինձ,

իսկ ես չեմ ուզում սիրել,

ես ուզում եմ միայն գրել

մեծ-մեծ տառերով

անունդ, անունդ, անունդ,

հետո սոսկալի ճերմակ ձյուն եկավ

և հետո դարձավ կապույտ,

այնպես,

այնպես ցուրտ է,

ցուրտը սիրում է ինձ

և ահա եկար,

դու եկար

ու անցար ջնջելով անունդ

փողոցի բոլոր պատերից,

իսկ ես կանգնած էի անկյունում

և դողացող ձեռքերով

շոյում էի

սև կատվի

կապույտ գլուխը: