Ամեն ինչ բաժանված է արդեն,

և աստղերը, և արևը, և լուսինը:

Ես գլխահակ եմ գալիս քեզ մոտ,

ես ամաչում եմ սարսափելի,

որովհետև ոչինչ չունեմ

քեզ նվիրելու, որովհետև

ամեն ինչ բաժանված է

ու նվիրված:

Իսկ ես քեզ հիշում եմ ամենուրեք,

և այնպես պարզ եմ հիշում,

ինչպես որ անունդ եմ հիշում –

սիրելիս,

ս-ի-ր-ե-լ-ի-ս,

իսկ ես քեզ հիշում եմ ամենուրեք:

Եվ այս նամակը, որը քեզ երբեք չի հասնելու,

և այս գիշերը օտար աստղերով,

և շրջմոլիկը կոտրված կիթառով,

և փողոցները առանց երգերի,

կիսել են իմ հետ իմ տխրությունը

և երբեք չեն բողոքել:

Իսկ ես քեզ որոնել եմ ամենուրեք

և դու հիմա իմ հետ ես ամենուրեք

ինչպես որ քո անունն է իմ հետ –

սիրելիս,

ս-ի-ր-ե-լ-ի-ս,

իսկ ես քեզ որոնել եմ ամենուրեք:

Եվ սրճարանը գուցե սառը ջերմոց,

և այս բառերը – օտար արևներ,

և մերկ ծառերը, և քո կարոտը

անչափ տխուր են և անչափ օտար,

որովհետև այս նամակը երբեք

քեզ չի հասնելու,

որովհետև

քեզ փնտրելու եմ նորից ամենուրեք,

որովհետև

քեզ հիշելու եմ նորից ամենուրեք,

և քայլելու եմ նորից նույն փողոցներով,

որտեղ նույն շրջմոլիկն է իր կոտրված կիթառով,

որովհետև ես սարսափելի ուշացած սիրահար եմ,

որովհետև ես ոչինչ չունեմ քեզ նվիրելու,

որովհետև

ամեն ինչ բաժանված է ու նվիրված: