ՍՈՎՈՐԱԿԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ

Պոեզիա > ԵՐԲԵՔ ՉՄԵՌՆԵՍ - ԱՀԱ ԹԵ ԻՆՉ ԿԱՍԵՄ ՔԵԶ

Սարսափելի է, երբ տրամադրությունդ փչանում է

պայծառ եղանակին,

գարնանային արևոտ մի օր, – քիչ հեռվում գետն է հոսում`

ալիքվող ու հարահոս աղյուսակը Մենդելեևի,

ափին` կիրակնօրյա հանգստի է դուրս եկել մեծ փիլիսոփայի

ընտանիքը վիթխարի` և հայրը հին հունական խստությամբ

զգուշացնում է երեխաներին.

-Ոչ մի դեպքում չհեռանալ բանականությունից անդին,

վտանգներով լեցուն է անիմանալին…

Սակայն երեխաներն անհնազանդ դուրս եկան

և խախտեցին իրենց իմաստուն հայրիկի պատվիրանը

և եղավ այն, ինչն այլևս իմաստ չունի թաքցնել

նույնիսկ երեխաներից.

Պիղատոսը լվաց ձեռքերն ու քաշվեց իր սենյակների խորքը,

դեսուդեն հնչեցին կրակոցներ,

և տրամադրությունս փչացավ վերջնականապես:

[sharify]