Ինձ թվում է, որ շուտով բոլոր օրերը կանցնեն
և միայն դուդուկը կխոսի և մենք բոլորս կլռենք,
որովհետև հնարավոր չէ խոսել,
երբ կոկորդդ լցված է արցունքով:
Ինձ թվում է, որ շուտով,
շատ շուտով կանցնեն բոլոր հնարավոր օրերը:
Եղևնիներից կկախվեն գունավոր խաղալիքներ
և մի աղջնակ ուրախ ոտանավոր կարտասանի
հենակների վրա ճոճվելով և զարմացած կնայի
մեր տխուր դեմքերին, որովետև հնարավոր չէ ժպտալ,
երբ աչքերդ լցված են արցունքով:
Ինձ թվում է, որ վերջում կմնա միայն մի օր:
Համընդհանուր ջերմության ընդամենը մի օր:
Արևոտ ու տաք օր, անտանելի շոգ օր և կեսօրին
կհալվեն սառած սրտերը իրար ետևից
և ջուրը հետզհետե կբարձրանա, և ջրի տակ կմնան
բարձրահարկ շենքերը, լեռները կիսամաշ
և կլինի ջրհեղեղը վերջին
և ջրի տակ կմնանք բոլորս, որովհետև
հնարավոր չէ ապրել,
երբ աչքերդ լցված են արցունքով,
երբ արցունքով է լցված կոկորդդ…
