Գետի հոսանքով ներքև
լողում էր մի ջութակ:
Բայց ի՜նչ ջութակ էր դա՝
ամբողջովին ծաղկանկար,
անչափ գեղեցիկ մի բան:
Իսկ գետի ափին
կանգնած էր մի ջութակահար:
Բայց ի՜նչ ջութակահար էր դա՝
ամբողջովին արցունքների մեջ կորած:
Իսկ հեռու-հեռվից
նրան է մոտենում մի աղջիկ.
մերկ, ինչպես երաժշտությունը
և գեղեցիկ, ինչպես ջութակը ծաղկանկար:
Իսկ երբ լուսինը դուրս եկավ,
գետերում խայտացին բոլոր ջութակները,
և մի մեղեդի բարձրացավ երկինք՝
ամբողջովին արցունքների մեջ կորած:
