Դու ուզես թե չուզես նորից ես ծնվելու,- մտածեցի ես
նայելով ծերունուն, որը ժպտալով աշխուժորեն
պտտվում էր ծաղկած ծառերի արանքում:
Դու կծնվես նորից ու նորից, այնքան, մինչև որ
մենք բոլորս կհոգնենք երկրագնդի հետ միևնույն
ուղղությամբ պտտվելուց, կհոգնենք բանակցելուց
զանազան հանձնաժողովների հետ` Աստծուց
ի վերուստ ստացած և հետագայում մեծ հաջողությամբ
կորցրած հողերից մի պատառը ետ ստանալու,
հարևանների փակած սահմանները բացելու,
Եվրոպա մի դռնով մտնելու և մյուս դռնով դուրս գալու
և բազում այլ հարցերի շուրջ… Կհոգնենք և ազգուտակով,
դհոլ-զուռնայով, լացուկոծով կգնանք ու շարվեշարան
կպառկենք չինական պարսպի լայնք ու երկայնքով
և աղ ու հացը պատրաստ կսպասենք մահվան
հրեշտակին, իսկ նա ժպտալով աշխուժորեն
պտտվում է սովորականի պես ծաղկած ծառերի արանքում`
բացարձակապես անտեղյակ, որ երկրագունդը վաղուց
դադարել է պտտվելուց և բոլոր տեսակի կառուսելները
դադարել են պտտվելուց, որովհետև ժամկետն անցել է,
իսկ բնակչությունը ուշացրել է թե առաջինի և թե
երկրորդի պտտավարձը մուծել, և Տերը մեր արդարադատ
նախապես զգուշացնելուց հետո անջատել է հոսանքը,
ինչի հետևանքով, այն ամենն ինչ պտտվում էր
դադարել է պտտվելուց,
և միայն դու կշարունակես պտտվել ծաղկած
ծառերի արանքում, հեռու պարսպից, հեռու բոլորից
ժպտալով ու ծնվելով նորից ու նորից…
