ՀԱՅՐԵՐԻ ՀՈՂ

Պոեզիա > ԳԻՇԵՐԱՀԱՎԱՍԱՐ

Ես այս երգը երգում եմ կանգնած,

որովհետև դու նա ես,

ում խաղաղության համար զոհվում են առանց կասկածելու,

որովհետև դու նա ես.

ում համար կռվի են ելնում առանց հրամանի,

որին ասում են` միակ, կարոտում են հեռվից,

և  կարոտից արտասվում են օտար սրճարաններում

և  չգիտես թե ուր լողացող նավերի վրա:

Ես այս երգը երգում եմ սկզբից,

որովհետև դու նա ես, որին կորցնելուց հետո

էլ ոչինչ չենք ունենա կորցնելու,

որովհետև առանց քեզ անձրևը ջուր է սովորական,

լեռները` քարերի կուտակում,

սերը` շքեղություն ավելորդ

և որդի ծնելը` հանցագործություն:

Ես այս երգը երգում եմ գլխաբաց,

որովհետև դու նա ես,

ում ձեռքը պետք է իջնի մեր գլխին օրհնության նման,

երբ մենք ճանապարհ ենք ընկնում,

երբ մենք սկսում ենք օրը,

երբ մենք ծնունդ ենք տալիս տողին ու մտքին…

[sharify]