Թե ունենայի սեփական անապատ
կկանչեի աշխարհի բոլոր առյուծներին
և կասեի.
նայեք, ինչքան ավազ կա իմ մոտ
և ինչքան ազատություն:
Ցույց կտայի արևը,
կասեի.
սա էլ է մերը:
Կասեի.
ոչ ոք չի կարող այստեղ
ձեզ ասել, որ գայլ եք,
ոչ ոք չի կարող սափրել ձեր բաշերը:
Կասեի.
տեսնո՞ւմ եք ինչքան լռություն կա այստեղ,
ձերն է,
պատառոտեք այն ձեր արծաթ մռնչոցով:
Եվ հետո, գիշերով,
գաղտնի,
ամեն մեկս առանձին,
բանաստեղծություն կգրենք
վանդակների մասին:
