ՇՐԹՆՀԱՐՄՈՆ

Պոեզիա > ԵՐԿՈՒ ՋՐՀԵՂԵՂԻ ԱՐԱՆՔՈՒՄ

Ինձ այսօր մի շրթնհարմոն նվիրեցին: Գեղեցիկ նախշերով

մի սքանչելի երաժշտական գործիք,

որը նվագում ես առանց մեծ ջանք գործադրելու

և ձայնը դուրս է գալիս մի ակունքից

և Լեթայի ու Եվնոյեի նման

հոսում է տարբեր ուղղություններով:

Ոմանց լոբի նվիրեցին, շատերը ոսպ ստացան,

առավել երջանիկները ահա սուրում են դեպի իրենց տները

ցնծությունից խելակորույս`

ալյուրով լեցուն տոպրակները կրծքներին ամուր սեղմած:

Իսկ ինձ` հաշվի առնելով հակումս արվեստի նկատմամբ

և տեսնելով, որ հոգիս ցամաքում է երաժշտության պակասից,

նվիրեցին գեղեցիկ նախշերով այդ սքանչելի երաժշտական գործիքը,

որի ձայնը դուրս է գալիս մի ակունքից

և ապա տարածվում երկու ուղղությամբ.

թե առաջինը լսես` կմաքրագործվես մեղքերից բազում,

իսկ թե երկրորդը` բարի գործերի հուշեր կարթնանան…

Եվ ահա, խավար ու ցուրտ սենյակում նստած

բազմոցին, կողք-կողքի, իմ փոքրիկ ընտանիքով,

նվագում ենք հերթով` նախ ես, որպես ավագը ամենից,

և ապա կինս, որպես մի պարզ մտավորական աշխատավոր,

և վերջում դուստրս տասնամյա, որի առավելությունն ակնհայտ էր`

երաժշտական կրթությունը նրան օգնում էր

նվագել միանգամից երկու ուղղությամբ:

Եվ երբ երկար ժամեր մաքրագործվեցինք մեղքերից մեր բազում

և բավականաչափ հարստացանք հոգով`

արթնացած հուշերից բարի գործերի,

լուռ կանգնեցինք կողք-կողքի խավար պատուհանի առաջ`

նայելով դիմացի տան պայծառ լուսավորված

պատուհանին, որտեղից պարզ երևում էր սեղանը ճոխ,

որպես նատյուրմորտ մի հոգեպարար,

իսկ որպես երաժշտություն` միալար բվվոցն էր լսվում

աշխույժ աշխատող առողջ ոսկորների, կափկափյունը ատամների

և ինքնամոռաց մռլտոցը, որը վերին հաճույք էր արտահայտում…

Այնուհանդերձ, ասաց կինս, երբ կիսված մոմն հանգցնելով

զգուշությամբ, արդեն քնելու էինք պատրաստվում, այնուհանդերձ,

ասաց նա` երանի~ հոգով աղքատներին…

Թերևս,- մտախոհ պատասխանեցի,- բայց միայն երբեմն,-

ավելացրեցի անչափ ուրախացած,

վերջապես կռահելով խորախորհուրդ իմաստն այդ աստվածային

իմաստնության:

Եվ քնեցի մանկան խորունկ քնով: Հանգստացած:

Հասկանալով, որ այլևս չմնաց ոչ մի հարց

անպատասխան:

[sharify]